Abstract:
Araştırma için Ocak 2018’de İstanbul Gedik Üniversitesi Etik Kurulu’na ve İstanbul Meslek Hastalıkları Hastanesi’ne başvurulmasını mütakiben çalışmaya başlanmıştır. Araştırmanın evrenini, İstanbul Meslek Hastalıkları Hastanesi’ne 08.07.2014- 27.12.2017 tarihleri arasında İstanbul ve çevre illerden başvuran, farklı sektörlerde çalışmakta olan, E3-tanısı (Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği kapsamında işitme kaybı tanısı) alan ayakta gelen 212 hasta oluşturmaktadır. Bu hastaların, bilgi işlem kayıt, epikriz formları ve odyogram testleri incelenmiştir. Retrospektif bir araştırma formatında yürütülen çalışmada, bu kayıtlardan elde edilen cinsiyet, yaş, yaşanan yer, meslek grubu gibi demografik verilerin yanı sıra, sahip olunan kronik hastalıkların sayısı, tipi ve odyogramlardan elde edilen farklı frekans değerlerindeki işitme kayıp düzeyleri gibi verilerle ilgili, SPSS (Sosyal Bilimler İçin İstatistik Programı) programında dağılım grafikleri oluşturulmuştur. Elde edilen sonuçlar iş sağlığı, meslek hastalıkları yönünden tartışılarak öneriler getirilmiştir. Diğer yandan, Türkiye'deki mevcut, meslek hastalığı değerlendirme kriterlerinden bahsedilerek, SGK (Sosyal Güvenlik Kurumu) istatistiklerinde verilen işitme kaybı tanılı hastaların sayılarının, bu değerlendirme şekli nedeniyle gerçekte mevcut rakamların kat be kat altında olduğu ortaya konulmuştur. Çalışma ile, ülkemizde meslek hastalıkları teşhis ve tanı kriterlerine farklı bir yorum getirilerek, meslek hastalıkları konusunda farkındalık ve bilinç düzeyinin arttırılması hedeflenmiştir. Ayrıca, tanımlama kriterlerinin değişmesiyle de ülke ekonomisine olacak katkılar göz önüne serilerek, çalışma ortamındaki fiziksel faktörlere bağlı olarak ortaya çıkan gürültüye bağlı işitme kayıplarının yanı sıra çalışanlarda farklı sağlık etkilenimlerinin de olabileceğine dikkat çekilmiştir.
