Türkiye’nin Şanghay İşbirliği Örgütü’ne Olası Üyeliğinin Dış Ticaret Açısından Değerlendirilmesi

Abstract

Son yüzyılda ekonomide meydana gelen serbestleşme olgusu, dünya üzerindeki ülkeleri birbirleriyle bütünleşik çalışmaya sevk etmiştir. Ekonomik bütünleşmenin sağlanması amacıyla bir araya gelen bu ülkeler birbirleriyle olan ticari ilişkilerini daha esnek bir şekilde yerine getirmeye ve ekonomilerini bu şekilde güçlü tutmaya çalışmaktadırlar. Ülkeler, bu amaçlarını ekonomik birlikler oluşturarak gerçekleştirmektedirler. Türkiye ekonomik entegrasyonlar çerçevesinde Avrupa Birliği (AB) ’ne üye olmak için uzun yıllar beklemektedir. Özellikle 2016 yılından sonra AB ile gerilen ilişkiler Türkiye ekonomisini ve bununla beraber dış ticaretini de önemli ölçüde etkilemiştir. Bu bağlamda Türkiye kendisine yeni dış ticaret ortakları arayarak dış ticarette AB’ye bağımlılığın önüne geçmek istemektedir. Yeni iş ortakları yeni pazar olanakları oluşturarak hem ekonomik hem de siyasi bir denge unsuru gibi değerlendirilebilecektir. Şanghay İşbirliği Örgütü (ŞİÖ), Türkiye’nin bu hedefini gerçekleştirmede en önemli iş ortaklarından biri olma potansiyeline sahiptir. Türkiye jeopolitik konumu itibariyle Asya ve Avrupa’yı birbirine bağlayan bir köprü görevi görmektedir. Bu konumun doğru bir şekilde değerlendirilmesi gerekmektedir. ŞİÖ üyelerinin ekonomik potansiyelleri, nüfus, arazi yüzölçümü ve ellerinde bulundurdukları petrol-doğalgaz rezervleri Türkiye için önemli bir fırsat oluşturmaktadır. ŞİÖ coğrafyası kaynak ve pazar açısından Türkiye’nin dış ticaretine olumlu katkılar sunacaktır. Ancak AB ile olan ticari ilişkiler değerlendirildiğinde Doğu’ya yüzüne dönen ve böylelikle Batı’dan yüzünü çeviren bir Türkiye imajı olumsuz etkiler bırakacak ve ilişkilerimiz gerileyecektir. ŞİÖ’nün potansiyeli ne kadar yüksek olursa olsun AB’siz bir alternatif, Türkiye’nin jeopolitik konumundan doğan avantajlarını doğru bir şekilde kullanamaması sonucunu doğuracaktır.