Özet:
Hızlı kentleşme, plansız yapılaşma veya zamana karşı direncini kaybetme gibi nedenlerle geleneksel
yerleşimler ve yerleşimlerdeki tarihi ve kültürel değerleri olan alanlar bozulma ve terk edilme tehlikesi ile
karşı karşıya kalmaktadır. Geleneksel dokunun sürdürülebilir koruma anlayışına göre özgün işlevinde
yaşatılabilmesi önemlidir. Planlama ve tasarım süreci, tarihi, kültürel ve ekonomik sürdürülebilir
kalkınmayı sağlamak için sosyokültürel faktörleri göz önünde bulunduran yaklaşımlar olmalıdır.
Kayseri’nin Melikgazi ilçesine bağlı bir yerleşim olan Ağırnas; dehlizleri, mağaraları ve yer altı kalıntıları
ile günümüzden 3000 yıl öncesine uzanan bir geçmişe sahiptir. Hitit, Roma, Bizans ve Osmanlı dönemine
ait eserlerin bir arada bulunduğu yerleşimi oluşturan dokunun en önemli özelliği, yapı malzemesi olarak
yerleşimin bütününde doğal taşın kullanılmasıdır. Taşla kaplanmış dar sokakların üzerinde sıralanmış taş
evler, kimi zaman bu sokakların genişlemesi ile oluşan meydanlar, yerleşimin dokusunu oluşturmaktadır.
Ağırnas, geçmişte farklı dinlere mensup nüfusun bir arada yaşadığı, kiliseleri, çeşmeleri, yer altı yerleşimi
ve taş malzemenin ön plana çıktığı dokusu ile günümüze kadar ulaşmış olup; yerel halkın ekonomik
durumunun bu yapıları onarmaya uygun olmaması nedeni ile harabelerin de yoğun olduğu bir yerleşim
olarak varlığını sürdürmektedir. Bu bağlamda yapılan çalışmada, alanın yeniden canlandırılması,
mekânsal, kültürel ve tarihi bağlamda sürdürülebilir olması için yerinde inceleme ve analizler yapılarak
öneriler geliştirilmiştir. Kamusal alanlara dönük öneriler ile mevcut dokunun sürdürülebilirliği için katkı
sağlaması amaçlanmıştır.
