Mimarlık Stüdyo Eğitiminde COVID-19 Süreci: ‘Temassız Deneyimler’

Abstract

Stüdyo eğitimi mimarlık eğitiminin merkezinde yer almaktadır. Öğrenciler, çeşitli malzeme ve teknikler kullanarak bir üretim sürecinin içinde yer almakta ve karşılıklı tartışmalar sonucunda ürünlerini geliştirmektedir. Bu nedenle stüdyo eğitimi esnasında öğrencilerin öğreticilerle ya da kendi aralarında kurdukları iletişimde ‘temas’ çok önemlidir. Yaşanan COVID-19 salgını ile tedirgin edici bir özellik kazanan dokunma eylemi gündelik yaşamda yeni yöntemler geliştirilmesine neden olmuştur. Eğitim sisteminde ise çevrimiçi eğitim modeli yeni yöntem olarak uygulanmaktadır. Çalışmada mimarlıkta stüdyo eğitimi ile dokunma eyleminin iletişim ve algılama sürecindeki önemi çerçevesinde literatür taraması yapılmıştır. Bu çalışmada salgın nedeniyle fiziksel olarak etkileşimde olunan mekânlardan ayrılarak çevrimiçi modelin imkânları ile gerçekleştirilen “temassız” mimari stüdyo eğitimi deneyimi ele alınmıştır. Yaşanan ‘Temassız Deneyimler’ mimarlık eğitiminde fiziksel olarak bir arada olmanın ne denli önemli olduğunu göstermekle beraber mekânın eğitimdeki rolünü de ortaya çıkarmıştır. Bu kapsamda çeşitli olumlu etkileri de barındıran çevrimiçi eğitim modelinin stüdyo eğitiminde ise eksikliklere neden olduğu sonucuna varılmıştır.