Özet:
Türkiye’de kaynaklı imalat ilk olarak 1920 yılında Gölcük ve İstinye tersanelerinde gerçekleştirilmiştir. 1934 yılında Eskişehir’de bulunan Eskişehir Cer Atölyesi’nde (şu an ki ismiyle TÜLOMSAŞ) ilk kaynak atölyesi kurulmuş olup, 1937 yılında eğitim vermeye başlamıştır. 1937 yılı itibariyle kaynak sektöründe kullanılan sarf malzemeler ve donanım sürekli gelişmiş, oooooooooo daha önce yurtdışında üretilen sarf malzeme ve ekipmanlar zamanla Türkiye’de üretilmeye başlamıştır. Türkiye’de bugün 405 € olan asgari ücret ile on Avrupa ülkesinden (Bulgaristan 159€, Romanya 313€, Letonya 285€, Litvanya 290€, Çek Cumhuriyeti 308€, Estonya 320€, Macaristan 332€, Slovakya 338€, Polonya 369€ ve Hırvatistan 401€) daha fazla işçilik maliyeti ile karşı karşıyadır. Türkiye’de artan işçilik ücretleri, son kullanıcıların artan beklentileri sonucu kaynak kalitesinde beklenen iyileşmeler, bir kaynak ustasının eğitilmesi için gereken zaman, tecrübe ve el becerisi gibi hususlar, yoğun kaynak prosesi ile çalışan firmaları daha kolay, ucuz, kaliteli ve hızlı kaynak yapabilecekleri çözümlere itmiştir. Çözümler sırasıyla kaynak fikstürleri geliştirmek, kaynak makinalarındaki parametre ve ayar gibi konuları kolaylaştırmak ve iyileştirmek, basit torna benzeri makinalarla otomasyonu gerçekleştirmek, özel xviii kartezyen sistemler kurmak ve son 10 yıldır robotlu kaynak ile kaynaklı birleştirme yapmak olarak sıralanabilir. Bu tez kapsamında öncelikle endüstriyel robot sistemlerinin tanıtımı, sonrasında kaynak biliminin gerektirdiği ve kaynak süreçleri ile ilgili bilinmesi gereken temel bilgiler ile birleştirme kaynağı yapılan bütün robotlu prosesler incelenecek ve bir işletmenin bütün proseslerinde hangi tür otomasyona yönelmeleri veya yönelmemeleri konusu ile ilgili teknik veriler örnek bir tank kaynağı prosesinin sonuçları ile birlikte ortaya konulacaktır.
